تفاوت vds با vps چیست؟
وب سایت ها برای قراردادن فایل های مورد نیاز و محتوایی که منتشر می کنند نیاز به فضایی در اینتر نت دارند. این فضا هاست نام دارد. روی هر سرور می توان چندین هاست داشت. در این مقاله باهم ابتدا تفاوت هاست، سرور مجازی و سرور اختصاصی را بررسی کرده و سپس به مقایسه vps و vds خواهیم پرداخت.
هاست ( Host )
هاست فضایی است که وب سایت ها با ان با کاربرانشان تعامل برقرار می کنند و به اصطلاح مکانی برای فایل های موجود در وب سایت است.
هاست بخش کوچکی از یک سرور است. هاست های مختلفی که در یک سرور ایجاد می شوند، از لحاظ منابع حالت اشتراکی دارند. برای مثال ممکن است تا 400 هاست مختلف روی یک سرور قرار داشته باشند.
هر هاست دارای حافظه تخصیص یافته به خود است که سایر هاست ها به ان دسترسی ندارند. اما با توجه به ماهیت اشتراکی هاست بقیه منابع مانند CPU و حافظه RAM بین همه هاست ها مشترک است.
اگر درخواست های زیادی به یک هاست داده شود باعث می شود این هاست برای پردازش اطلاعات به منابع بیشتری نیاز داشته باشد. در این صورت مصرف منابع هاست بالاتر رفته و در این صورت باعث ایجاد اختلال در سرویس می شود.
استفاده بیش از حد از منابع سرور به دو دلیل رخ می دهد:
- optimize نبودن کدهای سایت: در صورتی که کد های سایت شما بهینه نباشد می تواند باعث افزایش مصرف منابع برای پردازش اضافی شود. اگر سایت شما بهینه نباشد سرعت پایینی خواهد داشت و افزون بر این مصرف منابع آن نیز بالاتر خواهد رفت. برای این کار می توانیم از ابزارهای انلاینی که در فضای اینترنت در دسترس هستند استفاده کنیم. در این سایت ها تنها آدرس URL سایت خود را وارد کرده و ابزار به صورت انلاین سایت شما را بررسی خواهد کرد. GTmetrix یکی از ابزارهایی است که برای بررسی وضعیت سایت میتوانیم از آن استفاده کنیم.
- افزایش بازدید سایت: در صورتی که کد های سایت ما بهینه باشد، اما تعداد بازدیدها افزایش یابد، میزان نیاز سایت به استفاده از منابع سرور نیز افزایش می یابد. در این شرایط لازم است از سرویس های دیگری جهت هاست کردن سایت خود استفاده نماییم و می توانیم بسته به نیاز خود از vds، vps و یا dedicated server استفاده کنیم.
سرور اختصاصی ( dedicated server )
سرور اختصاصی یک کامپیوتر قدرتمند است که به صورت اشتراکی از آن استفاده نشده و تمامی منابع سرور در اختیار مالک سرور قرار دارد. از یک سرور اختصاصی می توان در انجام کارهای مختلفی بهره برد. سرور اختصاصی در ابتدا خالی می باشد و ما می توانیم از آن به عنوان dns server، database server، mail server، میزبانی سایت و... استفاده کنیم. بر خلاف هاست که مسئولیت حفظ امنیت و پایداری سرور، بر عهده هاستینگ و مدیران سرور است. در سرور اختصاصی مسئولیت تامین امنیت و پایداری سرور بر عهده ما به عنوان یک مدیر سرور قرار خواهد داشت.
در صورتی که قصد استفاده از سرور اختصاصی را داشته، اما اطلاعاتی در خصوص مدیریت سرور نداشته باشیم، توصیه می گردد از مشاوره مدیران سرور بهره برده و یا مسئولیت مدیریت سرور را به مدیر سرور واگذار نماییم. سرور های اختصاصی با سیستم عامل های مختلفی قابل کانفیگ شدن می باشند. از جمله می توان به ویندوز و لینوکس اشاره نمود. تمامی توزیع های لینوکس و ویندوز در سرور اختصاصی قابل پیاده سازی است.
مجازی سازی ( virtualization )
مجازی سازی یکی از روش های مدرن و هوشمندانه اداره کردن منابع شبکه و سرور است.
مجازی سازی یا virtualization روشی است که منابع سخت افزاری سرور با استفاده از مدیریت نرم افزاری به واحد های مستقل تبدیل می شوند. این در حالیست که برخی از تجهیزات سرور نظیر کارت شبکه، پردازش گرافیکی و... همچنان به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرند.
در virtualization امکان مدیریت هر بخش وجود دارد و هرکدام از بخش ها می توانند سیستم عامل، نرم افزارها و یا حتی دسترسی سخت افزاری خاص خود را داشته باشند.
هنگامی که بر روی بخش های مجزا شده منابع، از یک سیستم عامل استفاده شود، به آن، ماشین مجازی یا virtual machine می گویند.
برای virtualization به یک سرور میزبان به نام Host نیاز داریم. بعد از آن هر کدام از ماشین های مجازی به عنوان یک میهمان ( guest )، بر روی آن تنظیم شده و از منابع بهره می گیرند.
برای مجازی سازی، می توانیم از نرم افزار های مختلفی استفاده کنیم. در زیر نام چند نرم افزار قوی قرار داده شده است.
- VMWARe
- OPENVZ
- Microsoft HyperV
- Citrix Xen
vps سرور مجازی ( Virtual Private Server )
این نوع از سرورها با استفاده از ابزارهای مجازی سازی نظیر hyper-visor، که بر روی یک سرور اختصاصی نصب و راه اندازی شده است، ایجاد می شود. با این روش مجازی سازی، منابع سرور اصلی به چند سرور کوچکتر که در سرور اصلی میزبانی می شوند، اختصاص داده می شود. و هر یک از سرورهای کوچک تر در اختیار مشتریان قرار می گیرند.
این نوع از سرورها ( با توجه به میزان منابع اختصاص داده شده )، برای وب سایت ها و سرویس هایی با بار کاری متوسط، استفاده می شود. همچنین از نظر هزینه، نسبت به هاست های اشتراکی گرانتراند. اما نسبت به یک سرور اختصاصی ارزان تر می باشند.
تفاوت VPS با VDS چیست ؟
در مراحل آغازین، مجازی سازها، تنها امکان پشتیبانی از سرور های vds، که مخفف virtual dedicated server است را داشتند. اما با توسعه امکانات مجازی سازی، vps نیز که مخفف virtual private server است، به آن افزوده شد. که این موضوع با استقبال رو به رو گردید. زیرا در بحث مدیریتی امکان استفاده بهینه تر از منابع سرور را برای مدیران سرور به ارمغان می آورد.
اگر تنها به ترجمه معانی هرکدام بپردازیم، به نتیجه واضحی نخواهیم رسید، زیرا هر دو دارای تعریف عمومی و یکسانی هستند. برای متوجه شدن تفاوت VPS و VDS لازم است در تعریف این دو، دقیق تر شویم.
در VPS منابع سرور به صورت pool شده در اختیار تمام سرورهای ( VPS ها ) ایجاد شده، قرار داده می شود. به این ترتیب می توان بیش از توان سرور اختصاصی اقدام به ایجاد ماشین مجازی نمود. در واقع اینگونه در نظر می گیریم که تمام ماشین های مجازی به صورت همزمان در اوج مصرف خود از منابع، نخواهند بود. در VDS شرایط متفاوت می باشد، و منابع اختصاص یافته سرور اختصاصی به ماشین های مجازی بیش از توان سرور نیست.
فرض کنیم، سرور اختصاصی با 20 گیگابایت رم و 20 هسته CPU در اختیار ما قرار دارد. در صورتی که قصد ایجاد پنج VDS را داشته باشیم; به هریک،4 هسته CPU و 4 گیگابایت رم تعلق می گیرد. با توجه به اختصاص یافتن این منابع به هر ماشین مجازی، این منابع از سرور اختصاصی کم شده و دیگر در اختیار سایر ماشین های مجازی نخواهند بود.
اما در مجازی سازی به روش vps، می توانیم 4 هسته cpu و 4 گیگ رم را برای هر ماشین مجازی vps تعریف کرده و به طور مثال 6 ماشین مجازی مختلف ایجاد کنیم.
در این روش فرض می شود تمامی منابع اختصاص یافته به صورت همزمان توسط 6 vps ایجاد شده، مورد استفاده قرار نخواهد گرفت و در صورتی که یک vps به منابع بیشتری نیاز داشته باشد، منابع به صورت سیستمی در اختیار آن VPS قرار خواهند گرفت. با این روش با استفاده از منابع ثابت سرور اختصاصی، می توان تعداد بیشتری ماشین مجازی ایجاد و مدیریت کرد.
مزیت اصلی vds نسبت به vps
مزیت اصلی VDS این است که هرچقدر سایر سرورهای مجازی که در یک سرور اختصاصی ایجاد شده اند، منابع مصرف نمایند، عملکرد آن ها تاثیری بر روی vds ما نخواهد داشت. زیرا منابع سرور به صورت اختصاصی در اختیار هر یک از ماشین های مجازی قرار می گیرد.
جمع بندی
VDS و VPS هر دو، نوعی مجازی سازی سرور اصلی به ماشین های مجازی کوچک تر هستند. ما می توانیم بسته به نیاز خود نوع ماشین مجازی را انتخاب کنیم. به طور کلی ماهیت عملکرد vps مشابه عملکرد هاست با منابع اشتراکی است. اما میزان منابعی که هر vps به صورت اشتراکی در اختیار دارد، بیش از میزان منابع اشتراکی است که در اختیار هاست های اشتراکی قرار دارد . در ماشین های مجازی vds، استفاده از منابع اشتراکی نبوده و به هر ماشین مجازی میزان مشخصی از منابع سرور اختصاصی، تخصیص می یابد. بنابراین عملکرد vds، شبیه سرور اختصاصی اما در مقیاس کوچک تر است.
امیدواریم این مقاله برایتان مفید واقع شده باشد. اگر سوالی دارید که در این مقاله پاسخش را پیدا نکردید، در قسمت کامنت ها سوال خود را مطرح کنید، کارشناسان ما در کمتر از چند دقیقه به سوالات پاسخ خواهند داد.
این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
موفق باشید.